امشب چه سینه‌سوز است بانگ اذان مولا           خیــزد صدای تکبیــر از عمق جان مولا

از لحظه‌های افطار در شوق وصل دلدار           بر چهره می‌درخشیــد اشـک روان مولا

مولا گشوده آغــوش بهر وصــال جانـان           قاتــل به مسجد آیــد بر قـصد جــان مولا

زهــرا کنــار محــراب با ذکــرِ واعـلیّــا           یا فــاطمه است امشب ورد زبــان مــولا

زخــم ســرعلــی را دیــدنــد اهل مسجــد          دردا که نـیـست پیــدا زخــم نــهان مــولا

ای نخــل‌ها بگــریـید ای چــاه‌ها بنــالیــد          دیگر عــلــی نــدارید ای دوستــان مــولا

حق عــلی ادا شد فــرق علــی دو تــا شد          ســرهایــتان ســلامت ای خــانــدان مولا

ای دوستــان بیایـید با من به شهر کــوفه          تا ســر نهــیــم امشب بــر آستــان مــولا

ریزید ای یتیــمان در سـفــره‌های خـالی          خون جگــر به جای خــرما و نــان مولا

«میثم» دگر امیدی در ماندن علی نیست          از دست رفتـه دیگر تــاب و تــوان مولا